We richten een fonds op!

Maandag 19-03-2007
Hier zijn dan de harde werkers! Na onze trip naar Botswana hebben we maandag voor het eerst het ziekenhuis bezocht. Daar hebben we gesproken met de sociaal werker,Imelda. Zij vond het een geweldig idee dat we ook daar komen te werken. Tijdens het gesprek kwam ook het Sida Sores project aan de orde. Het gaat niet heel goed met dat project. De gehandicapte kinderen komen niet meer omdat de meesten verhuisd zijn en dus verder van het project afzitten. Omdat ze een nieuw systeem met het vervoer proberen te regelen gingen Albert en Imelda (en wij mochten ook mee) de gehandicapten kinderen opzoeken in Epako.
De speelkamer van het ziekenhuis is nog helemaal intact en de vrijwilligsters zijn vollop aan het werk. Vooral Emma gaat er helemaal voor. Het ziekenhuis wil graag de kinder-slaap-zaal wat leuker en vriendelijker hebben. Dat wordt dus een van onze taken. Voor zowel de kleine kinderen, jeugd en volwassenen willen ze graag een soort van dagbesteding hebben. Nu is iedereen aan het rondhangen. Mensen met TB moeten een half jaar in het ziekenhuis blijven omdat ze thuis anders geen medicijnen innemen. Sommigen zijn goed ziek maar anderen zijn al aan de betere hand en dus fit genoeg om iets te doen. De grotere kinderen helpen zo nu en dan ook mee in de speelkamer. Om zowel het project in het ziekenhuis als het project Light For the Children te continueren en de vrijwilligsters te stimuleren willen we een fonds in het leven roepen zodat we hen een vrijwilligers vergoeding kunnen geven zodat de projecten het hele jaar door goed draaien en niet alleen als er iemand van de SKL is of als er toevallig een beetje geld is. Ze krijgen nu soms helemaal niets. Het zou per vrijwilliger in euro's omgerekend 1,50 per dag zijn. Een excate berekening zijn we aan het maken met de sociaal werker. s'Avonds met Albert, Hans en Teake gegeten in Horizon's, morgen vliegen ze weer terug naar huis.
(Voor Andre en Nel, de hartelijke groeten van Valerie, zij had geen plek in haar lodge en regelde wat anders voor ons)

Dinsdag 20-03-2007
Vandaag zowel in het ziekenhuis als naar Light For the Childeren geweest. Bij allebei doorgesproken wanneer we waar werken. We lopen nu nog naar het ziekenhuis, maar eind van de week krijgen we een fiets, deze worden nu nog opgeknapt bij de Technische afdeling van de Brandweer. We zitten in Horizon's erg warm en kunnen niet zo van de kamer naar buiten waardoor we ons nogal opgesloten voelen en dat is lang voor 3 maanden. We kijken daarom om de hoek bij het bejaardentehuis, zij hebben een gastenverblijf in de tuin met een paar kamers waar kinderen van de ouderen kunnen logeren. Ook zitten er nu 3 Nederlanders die 1 maand vrijwilligers werk doen op een pre-school en volgende week weer weg gaan. Het lukt ons om daar een kamer te krijgen, ze zijn wel klein maar volgende week krijgen we er een kamer bij.

Woensdag 21-03-2007
Vandaag het begin van de lente in Nederland, hier in Namibie is het Independence Day, een feestdag, bijna alles is gesloten en veel mensen hebben een lang weekend vrij. Auto's vol geladen verlaten Gobabis om naar Walvisbaai/Swakopmund aan de kust te gaan. Wij verhuizen ons boeltje, installeren ons en gaan s'middags zwemmen in de Goba Goba Lodge. Het is fris, bewolkt en het ziet er dreigend uit. s'Avonds lekker Hollands aardappelen koken, sugar snaps (zoete peultjes), worteltjes, vissticks voor Mirjam en een groenteschijf voor Stance erbij. We hebben een terras en gaan ondanks de wind buiten eten. Ondertussen waaien de diverse wasjes van ons droog.

Donderdag 22-03-2007
Van de regen wakker geworden, na het ontbijt vallen er alleen een paar spetters als we naar het ziekenhuis lopen. Er is niemand in de speelkamer, ook vrij? Op zoek naar Imelda, zij is er en we bespreken van alles. Nog even kijken en Emma is er omdat ze van Sida Sores vrij is en toch wat met de kinderen wilde doen, wat een vrijwilligster, daar kan je er meer van hebben. Er is nog een vrijwilligster gekomen en samen doen we de kinderen in bad en spelen met ze. En voor Renny en Jitske, de badkamer zit nog goed in de verf. Er zijn 2 hele kleine babytjes van een half jaar bij waarvan de moeder bij de bevalling overleden is en de vaders en/of familie de kinderen niet hebben willen. De kinderen moesten eerst even aan ons wennen, maar een beetje aandacht en spelen doet wonderen. Er vallen zelfs bij ons beiden op schoot een kind in slaap. Ontroerend hoor. Aan het eind van de ochtend geven we ze op de slaapzaal wat te eten en rond 13.00 uur gaan ze in hun bedje slapen. Daarna gaan we zelf een broodje eten en internetten en Tinana van het gemeentehuis opzoeken.