Verslag 14 mei tot en met 21 mei

The Missis in Mister price

In de mister price van Gobabis, Maandag 14 mei ’07

Vandaag gingen we verder met de slaapkamer. Voordat we naar het ziekenhuis gingen moesten we, zoals gewoonlijk even langs de bouwmarkt. We zijn daar inmiddels heel populair want we komen bijna iedere dag even iets ophalen. Ook gingen we even langs de print shop om de foto’s te laten printen.
Het grote verfwerk was gedaan, nu alleen nog de kleine dingen. Ik ben bezig gegaan met de wandschildering in de tweede kamer. Susanna heeft de zebra van de eerste kamer af gemaakt. Het gaat echt super mooi worden. Judith ging de kozijnen en plinten verven en Stance maakte de badkamer af.
De kinderen kwamen weer enthousiast kijken. Vooral Hoka is niet bij de slaapzaal weg te slaan. Super grappig. ’s Middags hebben we de foto’s gehaald en zijn we nog wezen shoppen bij mister price. Ik heb 6 paar panter sloffen gekocht ha ha ha. Da kassier keek me vreemd aan maar zei geruststellend dat hij ze heel erg mooi vond, gelukkig maar!’s Avonds hebben we met z’n allen in het vrijwilligershuis gegeten. Marieke had vegetarische Mousaka gemaakt hmm dat was erg lekker.


Uit eten

Gobabis bij Ernie’s, Dinsdag 15 mei ’07

Vandaag zouden we iets wat vroeger beginnen, want we willen nog flink wat doen. Het is de laatste dag dat Judith en Susanne komen want ze willen de rest van de week gebruiken om afscheid te nemen van iedereen. “s ochtends moesten we natuurlijk weer langs de bouwmarkt. Dit maal voor haakjes om de fotolijsten mee op te hangen. Bij de bouwmarkt hadden ze niets, dus ging ik samen met Susanna naar de shoprite. Uiteindelijk kwamen we met kit terug, dat vonden we een veel beter idee. Dan kunnen de foto’s ook niet gejat worden, het blijft immers Afrika. ’s Middags was het weer tijd om te internetten. Het was namelijk weer hoogtijd om de site bij te werken. Foto’s op de site zetten kost te veel tijd hier in Namibië. Dus dat wordt waarschijnlijk niet eerder dan wanneer ik terug breng.
’s Avonds zouden we met Emma en Francisca uit eten. We moesten dus weer rennen na het internetten. We besloten Susanna, Judith en Marieke ook uit te nodigen. Dat aanbod sloegen zij natuurlijk niet af dus we gingen met z’n zevenen uit eten. Zeer gezellig. Voor Emma en Francisca hadden we een envelop met een financiële bijdrage voor het werk dat ze het afgelopen jaar hadden verricht. Francisca en Emma bestelde een flinke maaltijd zodat ze ook nog een doggy bag mee naar huis konden nemen. Het eten was zeer gezellig!!!!!
“s avonds ging Judith nog met ons mee naar huis om daar de film over the Edge te zien. Dat was een grappige tekenfilm.

Tsjotsi

Gobabis, Woensdag 16 mei ’07

Stance en ik moesten weer vroeg op, zoals gewoonlijk. We zijn weer lopend naar het ziekenhuis gegaan. Vandaag zouden we er een korte dag van maken, want ik wilde ’s middags zwemmen en zonnen. Dus we stopten om 12.00 met werken. Ik heb de wandschilderingen in beide kamers afgekregen en ben begonnen met het schilderen van pinguïns in de badkamer. Het beloofde een warme dag te worden, althans zo leek het. Het was wel warm, maar er was niet bijzonder veel zon. Toen we bij de Goba lodge aankwamen konden we wel even zonnen, maar het was snel gedaan met de pret. Toen we de kleren weer aan hadden kwam de zon weer te voor schijn zucht. Ik ben ’s middags nog even wezen fitnissen en Stance en Judith gingen nog even een film kijken. ’s Avonds hadden we niet zoveel zin om te koken. We gingen daarom pizza broodjes met een kaas ananas salade maken. Heerlijk! Na het eten gingen we alweer! Film kijken. Stance ging niet mee omdat ze hoofdpijn had. We keken de film Tjotsi. Die gaat over een Zuid-Afrikaanse straatjongen. De film was veel te kort, dat viel erg tegen. Zodra het echt spannend leek te worden was de film al afgelopen. Jammer dus. De dames hadden trouwens zelf Don Pedro gemaakt. Judith drinkt niet dus die had er een voor mij gemaakt. Het was echt heel simpel. Gewoon vanille ijs zacht laten worden en dan er een flinke scheut Wiskey door gooien hmmmmm. Lekkerssss.


Pff dead

Gobabis in een tuin in Epako, Donderdag 17 mei ’07

De week gaat snel nu. We zijn vanochtend vroeg begonnen want we wilde vandaag ver komen. Toen ik naar de eerste kamer ging om spateltjes te halen zag ik iets op een bed liggen. Tijdens nader onderzoek zag ik twee voetjes. Het was een babylijkje, gewikkeld in een laken. Met daar bovenop een briefje. Het lijkje heeft zeker tot een uur of 10 zo boven op dat bed gelegen totdat het door het mortuarium opgehaald werd. Ik heb de wandschildering in de badkamer afgemaakt. Daarna heb ik op de knieën de hele vloer in de eerste slaapkamer geboend. Met een schuursponsje. Er zat namelijk heel veel verf op de vloer van de eerste slaapkamer. De Handy man heeft flink lopen sputteren tijdens het sausen. De tweede slaapkamer hebben Stance, Judith en Susanna gesausd. Dat was dus een stuk schoner gebleven. Gelukkig maar anders hadden we twee vloeren op de knieën mogen boenen. Het geniale aan dit alles was, dat de patiënten van het ziekenhuis deels verontwaardig en deels bewonderend zaten te kijken. Dat zie je natuurlijk niet iedere dag; een blankie die op de knieën een vloer schrobt in een zwart ziekenhuis. En dat nog wel op hemelvaartsdag, terwijl bijna iedereen vrij is. We hebben er een heffy dagje van gemaakt, want we zijn door gegaan tot 18.00. Ik stond na het harde werken nog even op de gang te kletsen toen er weer een lijk voorbij gereden werd. Recht voor mijn neus zette de man de kar neer en ging ondertussen vrolijk even wat anders doen. Gelukkig lag er wel een laken over, maar het leek of de persoon die er onder lag rechtstreeks van de operatie tafel kwam. Dat kon zelfs het laken niet verdoezelen. Heerlijke details weer hè. Maar ik dacht wel:’Jemig dit is wel het lijken weekje voor mij. Het is namelijk het derde exemplaar van deze week recht voor mijn neus.
Toen zijn we samen met een zuster, dat overigens een non is naar huis gelopen. Ze woont bij de katholieke kerk tegenover ons.
Toen we net thuis waren en bedacht hadden dat we pizza bij Ernie’s zouden eten hoorden we Susanna roepen. Ze kwam vragen of we ’s avonds nog zin hadden om langs te komen voor een film of mee naar Silvirius. We stelden voor eerst een pizza te gaan eten. Met zijn vijven gingen we alweer bij Ernie’s eten. Inmiddels was het al veel vrij laat en Ernie’s wilde net dichtgaan. Het was immers een Holiday. We konden toch een pizza krijgen, maar moesten we hem wel meenemen. Thuis hebben we de pizza opgegeten. Na veel dubben, wikken en wegen besloten Stance en ik toch met Susanna mee te gaan naar Silvirius. Of te wel naar het tuinfeestje in Epako. Silvirius had zijn band er mee heen gesleept en was van plan speciaal voor Judith en Susanna hun afscheid te spelen. Lief he! Het was weer zeer gezellig en ik heb de hele avond Afrikaans staan swingen op de ‘zandvloer’! Laat (voor Afrikaanse begrippen) en voldaan kwamen we thuis.


The rhythms of Raphael, Mirjam, Marieke, Susanna, Judith, Frans, Stance, Rasta Beast en Silvirius.

Gobabis, Vrijdag 18 mei ’07

Weer vroeg op, want we moesten weer hard aan het werk in het ziekenhuis. We gingen voornamelijk boodschappen halen en halverwege het boodschappen doen besloten we maandag weer naar het ziekenhuis t e gaan. We waren te moe van de dag te voren. Judith was met ons mee gaan shoppen en onderweg kwamen we de jongens uit Epikuro tegen. Ze vroegen of ze langs konden komen voor een bakje thee. Gezellig! Stance en ik gingen na het theedrinken even naar de kapper. Wat overigens een echte roddelende kapper was. Ze ging verschrikkelijk te keer over de zwarten. Stance kreeg het haar kort en kastanjebruin en ik (mietje die ik was/ ben) ging voor alleen de puntjes. Ze föhnde het haar van Stance en Stance leek wel koning Beatrix. We hebben er erg om moeten lachen.
’s Avonds hadden we het afscheidsetentje van Judith en Susanna. We hebben beloofd hen uit te zwaaien om 3.30 ’s ochtends. We zouden dus allen wakker blijven. Marieke ging ‘potje kost’ maken. Dat is witte bloempap met een prutje gemaakt op een kampvuurtje. Het was heerlijk eten. We aten op z’n Afrikaans met de handen.
De jongens uit Epikuro (ik vergeet altijd de namen de ene heet Raphael en de andere noemen we rasta Beast) waren ook terug gekomen ’s avonds. Silvirius en Frans (een vriend en bandgenoot van Silvirius) waren er en Heinrich (een drama docent waarbij ze stage hadden gelopen). Het was zeer gezellig en helaas begon het tegen half twaalf te regenen. We vluchten naar binnen. Binnen begon Frans liedjes te spelen met zijn gitaar.

Ik miste de drums dus ik begon een beetje mee te trommelen. Waardoor Marieke erg geïnspireerd raakt en uiteindelijk iedereen aan het muziek maken zette. Alle huishoudelijke artikelen kwamen op tafel en uiteindelijk leek het wel ketelmuziek. Echt geweldig, heel gezellig. Tegen 00.30 sloeg de verveling toe en wilden Heinrich en Judith en Susanna nog wel even stappen in Epako. Ik was te moe om te stappen, Stance en Marieke ook. De heren uit Epikuro moesten ook gaan want die moesten nog 100 km terug rijden. Judith en Susanna gingen naar Epako met Heinrich en wij (Marieke, Stance en ik) gingen lekker op bedje.

Lekker avondje thuis

Gobabis, zaterdag 19 mei 2007

Vandaag is het nog precies een week voor ons vertrek. Heb er al wel zin in. Toch leuk om iedereen weer terug te zien. Vandaag hebben we nog even geshopt. We zijn naar ‘Textiel World’ geweest en daar heb ik een paar mooie stoffen gekocht. Ook zijn we op zoek geweest naar de San craft shop, die was helaas dicht. Om 15.00 kwam Imelda langs om de reis voor volgende week te bespreken. Ze gaat namelijk met ons mee naar Nederland. Imelda is een Herero en ze had haar traditionele kleding meegenomen zodat we daarmee op de foto konden. Erg leuk geworden. Ik had besloten een relaxe dag te houden. Dus ik had lekker zin in een avondje thuis. Stance had Marieke beloofd de restjes van gister te gaan eten. Ik had zin in andere kost en een avondje voor mezelf. Ik heb daarom lekkere aardappeltjes gebakken en salades van de Spar gehaald, om weer een heerlijke koningsmaaltijd te maken,

Wanneer doen jullie de andere kamer?

Gobabis, zondag 20 mei ’07

Vandaag heb ik op een matrasje naast het huis gelegen. Weer heb ik een poging gedaan mijn buik een beetje te bruinen. Vandaag is het redelijk gelukt. Onder het genot van een boek van Nicci French heb ik een aardig kleurtje gekregen. Na het zonnen zijn we tegen 13.00 naar het ziekenhuis gelopen. Daar zouden we nog even wat klusjes doen. Schilderijtjes en zo ophangen. Toen we in het ziekenhuis kwamen hadden ze alle bedden al netjes in de kamers gezet. Ze vroegen wanneer we met de derde kamer begonnen. Waarop wij lachend zeiden, euh niet!
Ze hadden dus stiekem gerekend op drie slaapkamers.
Toen ik vroeg waar Max was vertelde een van de moeders dat Max is opgehaald door zijn vader. Super dus! Geen wees dus! Ik ben super blij want anders had ik het wel heel erg moeilijk gevonden om weg te gaan en Max hier achter te laten.
’s Avonds hebben we bij Ernie’s gegeten. En toen ben ik met een filmpje op bed gegaan. Die ik overigens niet heb uit gezien want halverwege viel ik in slaap.

Lift nodig?

Gobabis , Maandag 21 mei ’07

De laatste loodjes. Vandaag zijn we weer naar het ziekenhuis geweest. We wilden met de taxi omdat we heel wat spulletjes moesten heen brengen. Het duurde lang voordat er een taxi kwam en op een gegeven moment stopte er een rode auto. De vrouw vroeg waar we heen moesten en we vertelden naar het state hospitaal. Ze wilde ons wel een lift geven. De andere vrouw die er bij in zat vertelde dat ze ons kende van de mister price. En dat ze daarom dacht dat ze ons wel even een lift konden geven. Ze hielpen de spullen naar binnen te dragen en bekeken de slaapzaal. Erg leuk. Het is zo leuk om steeds mee mensen te leren kennen hier. Super!!!
Vandaag hebben we geholpen om de kinderen in bad te doen. Veel kinderen zijn naar huis dus het is aardig rustig. Wel vreemd eigenlijk. Anna en Johannes (Jut en Juul) zijn er nog. De hoofd arts kwam even langs om te kijken hoe het ging. We zijn samen met hem even op de foto geweest. We hebben met de vrijwilligers de kleertjes uit gezocht en de kinderen hebben allemaal wat schoons en nieuws aangekregen.
Ik heb de kinderen van de andere zaal wat ranja gebracht. Ze waren helemaal verbaast, maar verblijd. Later kwamen een paar kinderen op de speelkamer toen we aan het opruimen waren. Ze wilden eigenlijk wel iets om mee te spelen. Ik heb ze toen de zonnebrillen gegeven. Ook de zieke kinderen die op bed lagen heb ik een op de neus geschoven. Erg grappig ha ha ha!


Voor Erica was eigenlijk niets wat echt goed paste. Daarom zijn we ’s middags nog even naar de Peps geweest. Daar hebben we nog wat grote kleren gekocht. Morgen kan Erica ook wat nieuws aan.
’s Middags ben ik even gaan fitnissen en ’s avonds heb ik met Marjolein gebeld.