Uitstapje van 3000 kilometer

Dinsdag 13-03-2007
Vandaag een reisdag van Gobabis naar Botswana. De grens overgaan is al een belevenis, aan 2 kanten formulieren invullen en stempels krijgen in je paspoort. In Botswana zijn geen hekken langs de wegen dus de koeien, paarden, kudu’s, struisvogels ed steken zo uit de bush de weg over. Oppassen dus. In Ghani halverwege onze reis broodjes en drinken kopen bij jawel de Spar. Onderweg even stoppen om te picknicken. We hebben een koelbox mee met ijsbrokken erin om water en sap koud te houden. Na een lange tocht van 630 kilometer komen we aan in Maun. Vanaf hier gaan we de Okavanga Delta bekijken. We vinden een leuke, eenvoudige Lodge aan een klein riviertje en hebben 2 hutten. Lekker eten bij de Lodge, biertje erbij en slapen. Helaas staat de muziek bij het Lodge barretje erg hard aan, dus tot middernacht lol door de oordoppen heen. Ter verduidelijking voor wie niet weet wie de Friese mannen zijn, Albert is de coördinator voor Gobabis van de gemeente Smallingerland waar de SKL bij aangehaakt is. Hans is de voorzitter en Teake is de Techneut.

Woensdag 14-03-2007
Om 7.00 uur op, ontbijten (even Afrikaans wachten) en om 9.00 uur i.p.v 8.00 rijden we weg. Een hele tocht door de bush van1 uur. Dwars door 2 eenvoudige hutten dorpjes heen. Met een paar jongens vanuit de dorpjes in 3 boten de Delta in. Ze duwen de boten met een lange stok net zoals in Venetië, alleen is hier de vieuw anders. Een grote delta, veel groen, palmen en allerlei leven daarin. Na 2 uren varen picknicken aan de wal in de schaduw onder de bomen. Dan een uitleg over de dieren die hier leven zoals Olifanten, Cheetah’s ed. We lopen tussen 2 gidsen in en speuren het landschap af en jawel na een tijdje spotten we een Olifant. We gaan langzaam een beetje dichterbij, best spannend, maar we staan goed in de wind. Prachtig om zo’n dier in zijn woongebied te zien. Andere dieren komen we niet tegen. Er is overal genoeg water op dit moment dus hoeven ze niet ver te lopen. We zien wel wat vogels, een witte kikker tijdens het varen en veel waterlelies. Er zijn dag en nacht lelies. We zwemmen even, lekker afkoelen en na wat uitrusten varen we om 15.00 uur weer terug. Voor het evenwicht in de bootjes zitten we man, vrouw en Teake als een prins alleen met de koelbox. Mirjam en Hans hebben de korte broeken helemaal nat omdat hun bootje een beetje lekt. In het eenvoudige dorpje drinken we wat en hebben contact met een paar kinderen, 1 is een beetje bang voor ons blankies. We worden opgehaald door de Lodge mensen. Heerlijk douchen en eten in een Chicken restaurantje (look alike Mac D) in Maun. Gelukkig hebben ze ook Pita broodjes met groenten en patatjes.

Donderdag 15-03-2007
Weer vroeg op, ontbijten en pleiten. Van Maun rijden we via Gumare naar het noorden waar we even tanken. Je moet altijd tanken waar je maar kan omdat je niet weet waar de volgende pomp is en de afstanden groot zijn. Tussen de plaatsen in zie je alleen maar savanne en verder niets. Bij Mohembo de grens over van Botswana naar Namibia. We komen in de Caprivi uit. Het gebied waar een neef van Stance heeft gewerkt. Die werkte daar in een ziekenhuis. Het was een heel klein dorpje waar we zoeffff weer door heen warden. Zoals vele dorpjes hier. Soms kom je in de middle of nowhere mensen tegen. Je vraagt je dan af waar ze water, eten en andere middelen vandaan halen. Ze doen alles ter voet of met de Kalahari Ferrari (wagen met daarvoor twee ezels).
We stoppen vlak voor Rundhu om daar een Lodge te bezoeken. We kregen een tip van de neef van Stance. Helaas was de Lodge al vol. Het speet hen zo dat we een alternatief adres kregen waar we dan korting zouden krijgen. Het alternatief was zeer luxe. We kregen een welkomsdrankje en we hadden geweldige kamers. Super! King Albert (zo noemen sommige mensen Albert in Gobabis, ze denken dat hij door God gezonden is) had eindelijk de omgeving die bij zijn naam paste.
We genoten zeer!

Vrijdag 16-03-2007
Heel luxe ontbeten wij op het water in een bootje over de Okanvanda rivier. Deze rivier lugt precies tussen Angola en Namibia in. Geweldig! Aan de kant van Angola was van alles te beleven. Allerlei mensen die al vroeg in de weer waren bij de rivier. Gek bericht: we hoorden vandaag hier op de radio dat er een 16 jarige jongen is aangevallen door een krokodil. Daar in de rivier waar wij zo lekker hebben zitten smullen van broodjes, yoghurt en fruit. De jongen was een kano in het water aan het duwen.
Na het ontbijt de auto in met als eindbestemming Etosha.
Vanaf Ruhndu zijn we via Grootfontein naar Natuurpark Etosha gereden. Tussen de middag hebben we een broodje gegeten bij Wimpy’s. Was ooit vroeger ook in Nederland. Het aparte daar was dat er daar alleen maar blanke mensen aten en donkere mensen werken. Rond drieen arriveerde we in Etosha.. Na een duik in het zwembad zijn we om 16.30 de auto ingestapt opzoek naar de wilde dier. We vielen met onze neus in de boter. We zagen deze avond gelijk al een aantal olifanten, zebra’s, giraffen, drie leeuwinnen en een leeuw. De olifanten kwamen heel dichtbij ik (Mirjam) was bang dat ze over onze auto heen zal walsen. Ik hield de bestuurder dan ook goed in de gaten. Zodar de olifant onze kant op keek kon ik de bestuurder instructie geven we te rijden. (Na al die verhalen van woensdag was ik minder heldhaftig hi hi) Dit was niet nodig gelukkig. Na al dit avontuur gingen we eten (ik= Mirjam heeft krokedil en struisvogel gegeten), een biertje drinken, sigaretje roken en lekker slapen.

Zaterdag 17-03-2007
Stond de dag in het thema van ‘Wilde dieren spotten’. Helaas zijn we minder tegen gekomen dan de dag ervoor. De vangst was wat matig! We hebben lekker rondgereden en genoten van elkaars gezelschap en het gezelschap van: gemsbokjes, kudu’s, springbokjes, hartenbeest (geweien in de vorm van een hart), struisvogels en nog veel meer van die kleine dieren. Met een noodgang kwam er een neushoorn voorbij zoeven (voorbij de auto!!).
Tussendoor gingen we bij een Lodge zwemmen en eten. Daahad ik (mirjam) me niet goed ingesmeerd. Alles behalve gezicht. Ik ben lekker gaan zonnen met zonnebril met als resultaat een rood verbrand hoofd met daarin een witte zonnebril.
Na de tussenstop zijn we verder gereden naar een Lodge op de rand van het park waar de nacht zouden door brengen. Bij de toilet vroeg een duitse mevrouw vriendelijk of ik in slap gevallen was.. ha ha ha het viel dus wel erg op.
Na het eten en een lekker biertje gingen we weer naar dromenland.

Zondag 18-03-2007
De bestemming van vandaag is… ‘Waterberg plateau’ een berg die plat was van boven. De planning was om de berg op te gaan en de nacht door te brengen en de lodge vlakbij. Maar helaas de lodge was vol. We besloten door te rijden naar Gobabis. Een rit van ruim 300 kilometer over greffelroad en met een tank waarvan we niet zeker wisten of we het daarmee zouden redden. Onderweg kwamen we in de middle of nowhere een tankstation tegen die leek dicht te zijn. Gelukkig kwam er net een auto aan en jahoor, wat een mazzel, het was de eigenaar. We mochten tanken. Fluitend, lezend en slapend reden we naar Gobabis. 15 kilometer voor Gobabis kwamen we een auto met pech tegen. Een klein autootje met daarbij staant veel mensen. Ik was erg onder de indruk van de hoeveelheid mensen in dat autootje gezeten moeten hebben. Ze hadden een olie problem. We namen een man mee zodat hij olie kon halen. Zijn oudere broer, waarvan wij dahcten dat het hooguit zijn zwager had kunnen zijn, was inmiddels al vooruit gelopen. Nou geloof ons als die jongen het stuk had moeten lopen was hij pas diep in de nacht aangekomen. Dan moest hij ook nog weer terug. We hebben bij aankomst gegeten in Horizon’s, het hotel waar wij verblijven. Daar hebben we zeker twee uren moeten wachten op het eten. Okey we zijn in Africa maar ze kunnen overdrijven..

Morgen gaan we aan het werk!!! Flink aan de arbeid! De foto’s komen later deze week, want daar moeten we even de tijd voor nemen.

(Een speciaal bericht voor Oma Fladder: Wauw wat heb ik een hippe oma.. oma dank je wel voor je leuke berichtjes. Dikke kus Mim)

Groetjes,

Stance en Mirjam