Hier weer een berichtje van ons... druk druk druk

Hallo Allemaal
Het heeft even geduurd, dat wij weer op onze site schrijven. Helaas konden we door de feestdagen niet op het internet. De tijd gaat hier ook zo snel dat we inmiddels bijna twee week verder zijn.. pfff.

We vinden het hartstikke leuk dat iedereen ons zo actief volgt. En euhh Beco… we kunnen hier een beetje Nederlands spreken met de mensen, maar Engels verstaan ze ook heel goed. Ik spreek het liefst Engels met ze, want anders begrijp ik de Nederlandse taal straks niet meer. Stance spreekt wel veel Nederlands met ze.
Ook vinden we het heel leuk dat er al kinderen van basisschool de Ent hebben gereageerd op onze site.

Door de berichtjes die jullie achterlaten weten wij wie ons allemaal volgt. We vinden het nog steeds leuk hier in Namibië en de tijd vliegt om. Hier volgen onze avonturen weer! Neem een goede stoel, zet je leesbril op, een roodwijntje erbij en een paar uurtjes dan komt het helemaal goed!


Vrijdag 30 maart '07

's ochtends hebben we bij freedom square gekeken. Daar hebben ze alles goed geregeld. Light for the Children kan hier nog een goed voorbeeld aan nemen. De lessen die ze daar geven zijn in principe heel eenvoudig. De eenvoud is waarschijnlijk ook de kracht van de lessen. Verder kent de school veel structuur en pakken ze het probleem aan bij de kern. Ze betrekken de ouders erbij. Hoe arm ze ook zijn, de school eist dat kinderen schoon zijn en eten mee naar school hebben. Wat een verschil met de kinderen bij ons.

's avonds hebben we lekker een film gekeken. The white Orleander.


Zaterdag 31 maart '07
Vandaag hebben we uitgeslapen en ben ik (Mirjam) gaan fitnissen. Daarna hebben we boodschappen gedaan. 's middags zouden we gaan zwemmen maar ineens begon het te onweren en te regenen. Ik heb in de keuken een kaart voor mijn ouders en de verjaardag van mijn vader. Stance heeft even op bed gelegen ze had last van hoofdpijn. Waarschijnlijk door de warmte even. Daarna heb ik, na de regen, nog even in de tuin liggen zonnen. Gepoogd mijn buik bruin te krijgen. Hmm maar hij is nog steeds wit.

’s Avonds hebben we lekker opgebakken aardappelen gegeten hmm met ui en ananas puree in plaats van appelmoes.

Zaterdag was dus een lekker rustig dagje.

Zondag 1 april ’07

Na lekker uitgeslapen te hebben ging ik, in bikini, de was buiten doen. Stance had me al gewaarschuwd voor de kerkgangers die onder ons waslijntje moesten doorlopen, maar ik ging er toch voor. In bikini ging ik dus de was op hangen. En ja hoor daar kwamen de mannen strak in pak. Ze wisten niet waar ze kijken moesten, zo’n half naakte vrouw in het pad naar de kerk.
’s Middag zouden we gaan zwemmen bij de Goba Goba lodge. Helaas was het op zondag niet open voor bezoekers. Toen zijn we maar naar Die Dam gelopen. Wat trouwens nog een behoorlijk eind was. Daar hoopten we te kunnen zwemmen of mini-golfen, maar helaas ook zij hadden familie dag (denken we). Na lekker onder een boompje te hebben gezeten zijn we terug gelopen. Thuis zijn we gaan douchen en bellen en vervolgens hebben wij bij Ernie’s gegeten. We hebben daar lekker een biertje en een Don perdro gedronken hmmm heerlijk spul.
Het was erg gezellig, we hebben een spelletje gedaan en er kwamen nog wat vage gasten bij zitten.

Maandag 2 april ’07
We zijn vandaag weer naar het project ‘Light for the Children’ gegaan. Henk Olwage is er niet en we willen de teachers stimuleren zelf flink bezig te gaan duss… we besloten wat later te komen. Toen we er kwamen was er nog helemaal geen enkele teacher. De andere vrijwilligers zaten er al wel op tijd. Ook waren de kinderen er al. Gelukkig kwam Isabel nog wel, maar Sankie en Gerhard waren er niet vandaag.
Een klein jongetje viel van de wip wap met zijn hoofd op een iets hards. Hij moest flink huilen. Uit reflex pak ik hem op en ga ik hem troosten. Ineens voelde ik mijn hand helemaal nat worden, shit bloed. Ik had mijn hele hand onder het bloed en je weet nooit wat de kinderen hebben. Gelijk de handen schoongemaakt en voorgenomen de volgende keer handschoenen mee te nemen naar het project. Gelukkig was het gat in zijn hoofd niet heel erg groot en hield het bloeden vrij snel op.
Wij hebben de grote kinderen wat bezig gehouden. Een van de kinderen heeft nog een mooi hoedje voor me gemaakt. Erg leuk!
Om 11.00 zou de taxichauffeur ons ophalen maar om 11.30 was hij er nog niet. We hebben hem daarom maar even gebelt. Hij was een beetje verontwaardig, wat wij erg raar vonden. ’s Middags ging Stance even liggen en ben ik direct na het eten gaan fitnessen. Daarna ben ik de stad in gegaan. In het internet café moest ik even een tijd wachten op een plek, uiteindelijk ben ik ergens anders heen gegaan. Tijdens het wachten las ik in de krant dat de tijd een uur terug ging. Na enige inspectie zag ik dat niemand de juiste tijd had. Dus ik dacht ach zal wel niet dan. ‘s avonds hadden we met Susanna en Judith afgesproken., Toen we daar om 19.00 kwamen stonden zij op het punt om weg te gaan.. Wij zeiden: ‘we hadden toch afgesproken? ‘jah maar toch om 19.00 uur.. dat is het toch? Nee het is nu 18.00, de klok is een uur terug gegaan.. huh ha ha ha.
“s avonds zijn Stance en ik aan het creabeaén geweest. Ik ben dingen van Madagascar gaan schilderen en Stance heeft kaartjes van het lichaam gemaakt.

dinsdag 3 april 2007
Vanochtend zijn we weer bij Light for the Childeren geweest. We gingen in een van de klaslokalen een waslijntje spannen, om werkjes aan te hangen (het zijn de kleine dingen die het doen ha ha ha) De docenten moesten een beetje lachen, maar waren er wel erg blij mee. Ook zijn we actief dingen gaan regelen. Samen met Gerhard zijn we achter tafels aan geweest. We kwamen bij een klein houtbedrijfje terecht op de rand van Epako. De baas was er niet en zou ons terug bellen. We willen bureautjes zonder laatjes. De baas belde terug, maar het was moeilijk communiceren. Omdat het toch niet helemaal was wat we wilden hebben we hebben we uiteindelijk gezegd niet geïnteresseerd te zijn. De man wou heel graag zaken doen en vroeg waar we nu waren (midden in het centrum) en hij zei dat hij er meteen aankwam zodat we konden praten. We vonden het te dwingend en hebben daarom tegen hem gezegd er van af te zien. Ondertussen hadden we bij een de Furnmarkt al andere goede tafels en stoelen zien staan.
Daarna zijn we bij de man van het Food for child program geweest. Het was een hele tour om ze te vinden, maar het is uiteindelijk gelukt. Het word nog een heel gedoe die deuren, maar anders kopen we zelf deuren. Want zonder deuren kunnen we het lokaal niet afmaken en geen meubilair voor de klassen kopen. Morgen moeten we hem weer bellen. ’s Middags heb ik gefitnest. Susanna en Judith kwamen nog langs en Susanna had wel even zin om mee te gaan. Dat was wel even gezellig. ’s Avonds waren we allebei erg moe. We doen ook heel wat op een dag. Stance is naar bed gegaan. Ik zou nog flink gaan schilderen, maar uiteindelijk ben ik met een filmpje op de laptop naar bed gegaan.

Woensdag 4 april
We hadden ’s ochtends om 08.00 afgesproken bij de zaak waar we de kasten gekocht hebben. Samen met de man van de zaak zouden we de kasten gaan bezorgen. We hebben twee tweedehands kasten naar het project Light For the Children gebracht en een lage kast (die ze als commode kunnen gebruiken) naar het State Hospital gebracht. De kinderen en docenten waren heel erg blij met de kasten. THE Children playroom van het ziekenhuis was dicht. Een vrijwilliger was ziek en waar de andere was weten we niet. Het blijft vrijwilligerswerk dus je kan ze tot niet dwingen. Daarom is het zo belangrijk dat er een vast persoon op komt. De zuster leken dan ook met de handen in het haar te zitten nu de kinderen niet naar de speelkamer gingen. Ze zijn er dus erg afhankelijk van de vrijwilligers en de speelkamer. We hebben wat omgehangen met de kinderen in de gang en toen zijn we weer op ‘regel’ pad gegaan. We zijn weer naar het ministerie (het Food For Child program) geweest. De mensen beginnen pas wat te regelen als je erbij zit. Nu moest de man nog bellen terwijl we eigenlijk hadden afgesproken dat hij vandaag het antwoord zou weten. Het geeft dan ook verder niets, want zo werkt het ook prima. Hij kon ons maar een deur leveren want vanuit hogerhand was het budget geschrapt. Dat gaat dus lekker. We willen er ook niet te veel poespas van hebben dus we hebben gezegd wij betalen de tweede deur. De man vroeg gelijk aan de leverancier wat de tweede deur kost. Het zal Afrika ook niet zijn om de Nederlanders veel meer te laten betalen voor de zelfde deur. We besloten daarom zelf bij wat winkels te gaan kijken. En ja hoor we konden een deur krijgen voor 525 Namibische dollars in plaats van 680. Dat is zo’n €52,- in plaats van €68,- . We hebben de deur besteld en hij wordt dinsdag geleverd. Wij gaan weer mee om het af te leveren. Na de deur hebben we ook nog een radio gekocht voor het ziekenhuis en zijn we achter de tafels en stoelen voor de school aan geweest. Bij de winkel waar we de radio kochten vroeg een van de verkopers of we kleren voor haar wilden kopen of brood want haar kinderen hadden honger. Onze gedachte was meteen.. je moet blij zijn dat je een baan hebt, we zien mensen die het heel wat minder hebben dan jou. Ik zei dan ook tegen haar dat wij al werken op de projecten en wij genoeg doen voor de gemeenschap en dat dat voor iedereen is, dus ook voor haar ten goede komt. Tussendoor gingen we langs het gemeentehuis om Tinana te vragen naar het telefoonnummer van het technical department van de brandweer. Omdat we nog steeds geen fietsen hadden gekregen. Tinana belde het technical department en ze zouden de fietsen gelijk brengen. Nou super, nu zijn we dus ook mobiel. Het is verplicht om hier een helm te dragen, dus die hebben we ook gelijk maar gekocht. Het zijn van de rare helmpjes die uiteraard heel maf staat, maar liever dan een boete van €30,- aan je kont. Daarna gingen we nog even weer naar de Furnmarkt voor de tafels en stoeltjes. We hebben gevraagd naar een special price om dat het voor een goed doel is. Hij zei dat hij het ging overleggen met de baas en dat het goed is een brief mee te nemen en daarin uit te leggen waar het voor is.
Tegen 17.00 gingen we naar huis en kwamen we Judith en Sussanna tegen. Zij vroegen of we mee gingen naar een theater voorstelling van de kinderen secundairy school die achter ons huis ligt te gaan. Hun stage begeleider / docent geeft daar les en had dat stuk met de kinderen gemaakt. Dat was hartstikke leuk. Daarna hebben we gegeten bij Erny’s. Heerlijk een biertje gedronken en als afsluiter een Don Pedro. Dat is een soort milkshake met whisky. Hmmm heerlijk.

Donderdag 5 april
De dag begon weer vroeg. We gingen vandaag weer naar het ziekenhuis. De speelkamer was vandaag wel open. De kinderen waren heel blij om ons weer te zien. Wij waren ook blij om hun weer te zien. Zo fijn dat je de kinderen ziet opknappen. Het jongetje dat twee weken geleden nog zo ziek was en aan het infuus lag mocht vandaag mee naar de speelkamer. Hij is zo dun en klein dat het bijna eng is om hem tussen de andere kinderen te leggen. Hij vond het ook nog wat onwennig en eng. Ik heb dan ook de hele ochtend met hem omgesjouwd. We hebben de kinderen lekker in bad gedaan. Een van de kinderen, een wat ouder meisje, stond buiten wezenloos tegen een paaltje aan te snikken. Het was me de vorige keer ook al opgevallen dat ze zich zo ellendig voelt. Ik ging bij haar staan en pakte haar vast en snikkend hing ze tegen me aan. Samen zijn we naar de speelkamer gegaan. Ik heb haar opschoot genomen (waar ze eigenlijk de lengte en de leeftijd niet meer voor heeft) en haar een boekje voor gelezen. Ze heeft heerlijk tegen me aangehangen en toen wou ze op een gegeven moment wel even kleuren.
Het nieuwe kastje lieten we vandaag aan de vrijwilliger zien, samen met de nieuwe kleren. Ze was er heel erg blij en ging gelijk het kastje inrichten, al zingend.
De fysiotherapeut kwam bij ons met de blijde boodschap dat we de slaapzalen mogen gaan verven. Druk druk druk dus.
We hebben de kinderen eten gegeven en zijn toen naar huis gegaan. Daar hebben we de dominee gebelt om met ons mee te gaan naar de Furnmarkt om een special price te kunnen krijgen. Daar hebben we afgesproken dat de dominee dinsdag een brief brengt. We hebben het meubilair al bestelt zodat we dat donderdag kunnen afleveren en de kinderen eindelijk echt aan tafel kunnen gaan zitten.
De dominee had gelijk een idee om in vakanties en weekenden het lokaal (met de nieuwe stoelen en tafels) te gebruiken als studieruimten. Zodat de kinderen die naar de hogere school gaan ook ruimte hebben om te kunnen studeren.
’s Avonds hadden we Susanna en Judith afgesproken. Ze hadden een paar biertjes gekocht en we hebben heerlijk op de veranda biertjes gedronken en een spelletje gedaan.

Vrijdag 6 april ’07
Vandaag is het langweekend begonnen. De meeste mensen in Gobabis gaan weg deze dagen. Als je de mensen vraagt ‘waar ga je heen ?’dan is het antwoord ‘naar de Farm’. Iedereen gaat dus naar de Farm of naar Zwakopmund. Wat ze daar allemaal precies gaan doen blijft ons onduidelijk. Wel duidelijk is dat heel Gobabis leeg stroomt en dat er een handje vol mensen blijft hangen.
’s ochtends waren we vroeg uit bedje (09.00 en dat op je vrije dag). We zouden vandaag een werkplan schrijven voor het Hospital. Een plan waarin beschreven staat hoe ze de projecten overeind kunnen houden wanneer wij weg zijn. We hebben het eerst zo geschreven dat het ziekenhuis afhankelijk is van geld van de municipality en het Hospital zelf. We hebben het woord fonds niet genoemd, want we willen kijken wat er uit de gemeenschap zelf vrij kan komen. We hebben een begroting gemaakt van wat het project per maand moet gaan kosten. Als we dat allemaal van het fonds moeten betalen dan mogen we flink gaan inzamelen.
Vrijdag middag hadden we met Susanne en Judith afgesproken om naar de Goba Goba Lodge te gaan. Op zondagen en Holiday dagen is het niet open voor gasten. Van de zondag wisten we, maar de Holiday dagen niet. Hmm balen dus. Stance vroeg aan de medewerker of ze niet even aan de baas kon vragen om voor een keer een uitzondering te maken. Nou vooruit het mocht dan een keer, maar dan ook maar alleen vandaag en tot 16.00 maar.
’s Avonds hebben we lekker op de veranda gehangen en zijn we vroeg naar bed gegaan.

Zaterdag 7 april ’07
’s ochtends heb ik mijn was gedaan en Stance de hare. We waren vroeg op, want we hadden weer een druk programma. Om 09.00 stonden we al bij de supermarkt, boodschappen doen voor de BBQ van zondag. Om 09.45 namen we samen met Judith en Susanna de taxi naar Epako. Vandaag gingen we de donkey ride doen. Het leukste aan de donkey ride was dat het geen ezels maar paarden waren ha ha ha. Met een karretje, die overigens veel te klein was voor zoveel mensen, gingen we de sloppenwijk door. Nou hadden wij die inmiddels als zo vaak gezien, maar goed. De andere meiden hadden het nog niet gezien en we vonden het wel gezellig om met hun te gaan. We hebben bij een van de huisje vetkoek (het zelfde als oliebol) gegeten en thee gedronken. De thee was zwart, maar met veel suiker erbij was het wel te doen.
’s Middags ben ik bij thuiskomst snel mijn bed ingekropen. I had a colt, I think so.
Na heel wat gereutel ben ik weer wakker geworden, maar ik voelde me nog steeds niet topfit. Ik had het plan te gaan fitnissen, maar zelfs dat heb ik maar even niet gedaan. ’s Avonds hebben we op z’n Hollands opgebakken aardappelen met een vegaburger en hamburger gegeten.



Paaszondag 8 april ’07
Lekker uitgeslapen. Vandaag hebben we wat aangerommeld. Stance was zich geestelijk aan het voorbereiden op het interview van dinsdag a.s. en ik ben gaan schilderen. Vast even oefenen voor de wandschilderingen voor het ziekenhuis. Na het middag eten ging ik weer even een middagdutje doen. Nog steeds was ik niet topfit. Na het middag-dutje (om 15.30), kwam ook Stance uit haar slaapkamer. Zij had ook gepoogd een middag-dutje te doen, maar die was minder succesvol dan de mijne. Nadat we allebei gedoucht hadden zou ik nog even achter de laptop bezig, maar toen kwamen onze gasten al.
Samen met Linny, Susanna en Judith hebben we een lekkere braai (BBQ) gehouden. We lekker biertjes gedronken. Susanne en ik zijn tussendoor nog even naar een kroeg geweest om extra biertjes te halen. We konden namelijk vanaf zaterdag middag 13.00 nergens in de supermarkt meer bier halen. Maar als rijke blankie kan je in de kroegen, waar ze je kennen, nog wel biertjes krijgen. Dus het was weer gelukt.
Tegen tienen hadden we onze buikies gevuld met biertjes, kip, beef en vegaburgers.


Paasmaandag 9 april ’07
Vandaag hadden we een relax dag ingelast. Die vorm kreeg door te gaan shoppen bij een van de enige twee winkels die vandaag in Gobabis open waren. Het was een kledingzaak genaamd mister Price. Hier kun je lekker goedkoop hele leuke kleren kopen. Met een tas vol, voor hele weinig geld kwamen we weer thuis. ’s Middags hebben we in de tuin liggen zonnen. Ik heb weer een poging gedaan de buik bruin te krijgen, maar het is redelijk kansloos. ‘s avonds zijn we met Susanna en de dominee naar een filmavond in Epako gegaan. Dit werd door een van de docenten van ons project georganiseerd, samen met de dominee. Uiteraard was het een bijbel getinte film. Joseph The King of Dreams. Zelfs ik (Mirjam) vond de film leuk.. Stance ook hoor! Het was erg knus met de mensen uit Epako. Er zat van alles. Jong oud, maar allemaal arm. Het was voor hun dan ook een hele happening.

Dinsdag 10 april ’07
Vandaag zijn we begonnen met het verven van het klaslokaal. Stance en ik waren druk in de weer en het viel me toen op dat alle docenten op hun … piep.. zaten, wat ik eigenlijk niet vind kunnen. Ik ging een van de docenten vragen of ze vandaag nog wat gingen doen? Of ze nog een blok les gingen geven ofzo? Het antwoord was nee, dus in overleg met Stance heb ik de docenten maar even bij een geroepen. Ik heb ze toen uitgelegd dat wij best hard willen werken, maar dat ook hun hard moeten werken. Dat we wel een perfecte school kunnen hebben straks, maar dat er dan wel les gegeven moet worden. Wat ze nou precies dachten weet ik niet, maar er kwam beweging in het geheel. Ze stelden voor de kinderen mee te nemen naar het lokaal zodat wij rustig konden schilderen. Dat leek mij een goed idee. Het maakte volgens mij wel indruk op ze want binnen een no time kwamen twee van de drie docenten helpen verven. Opa (een oudere man die hier en daar ook helpt op het project) hadden ze in het lokaal gezet op de kinderen rustig te houden. Eigenlijk had ik mij actie een ander doel voor ogen, namelijk; dat ze de kinderen in de klas zouden nemen en actief gaan les geven. Want soms doen ze maar een uurtje wat en dan laten ze de kinderen spelen.. na ja dat is de volgende stap.. we hebben gezellig geverfd en ik heb Gerhard het liedje ‘ik heb een potje met vet.. al op de tafel gezet la la la la’ geleerd.
Morgen gaan we verder met het lokaal.. het gaat Baie mooi worden!!!